در گرمای سوزان تابستان غزه، فلسطینی ها در محاصره فاضلاب و زباله هستند.

دیرالبلاح، غزه (AP) – کودکان صندل پوش از آب آلوده به فاضلاب عبور می کنند و از انبوه زباله های در حال رشد در چادرهای پرجمعیت غزه برای خانواده های آواره بالا می روند. مردم در گودال هایی که با گونی پوشانده شده اند خود را تسکین می دهند و جایی برای شستن دست ها وجود ندارد.

در گرمای طاقت‌فرسا تابستان، فلسطینی‌ها می‌گویند بوی تعفن و کثیفی که آنها را احاطه کرده است، واقعیت غیرقابل اجتناب دیگری از جنگ است – مانند گرسنگی یا صدای بمب.

توانایی این منطقه برای دفع زباله، تصفیه فاضلاب و تامین آب سالم به دلیل جنگ وحشیانه هشت ماهه بین اسرائیل و حماس از بین رفته است. گروه های امدادی می گویند که این شرایط زندگی وخیم و خطرات سلامتی را برای صدها هزار نفری که فاقد سرپناه، غذا و دارو کافی هستند، افزایش داده است.

تعداد موارد هپاتیت A در حال افزایش است و پزشکان نگرانند که هوای گرمتر احتمال شیوع وبا را افزایش دهد مگر اینکه شرایط زندگی به طور چشمگیری تغییر کند. سازمان ملل، گروه های امدادی و مقامات محلی در حال تلاش برای ساخت مستراح، تعمیر لوله های آب و راه اندازی مجدد کارخانه های نمک زدایی هستند.

COGAT، سازمان نظامی اسرائیل که کمک های بشردوستانه را هماهنگ می کند، گفت که در تلاش برای بهبود “وضعیت بهداشتی” است. اما کمک نمی تواند به اندازه کافی سریع بیاید.

عادل دلول، جوان 21 ساله ای که خانواده اش در یک چادر در ساحل نزدیک شهر نصیرات در مرکز غزه مستقر شده اند، گفت: “غذای ما پر از مگس است.” آنها پس از فرار از شهر جنوبی رفح به آنجا فرود آمدند، جایی که خانه خود را در شمال غزه نیز ترک کردند. وقتی می خواهید بخوابید، مگس ها، حشرات و سوسک ها را پوشانده اید.

قبل از تهاجم اسرائیل در ماه مه، بیش از یک میلیون فلسطینی در چادرهای عجولانه ساخته شده در رفح زندگی می کردند. از زمان فرار از رفح، بسیاری به مناطق شلوغ تر و غیربهداشتی در جنوب و مرکز غزه پناه برده اند، که پزشکان می گویند که کانون بیماری هستند – به خصوص که دما مرتباً به 32 درجه سانتیگراد می رسد.

سام رز، مدیر آژانس آوارگان فلسطینی سازمان ملل گفت: «بوی غزه آنقدر بد است که بلافاصله شما را بیمار می کند.

شرایط از نظر عاطفی نیز استرس زا هستند.

انور الحرکالی که به همراه خانواده خود در یک چادر در شهر دیرالبلاح در مرکز غزه زندگی می کند، گفت که از ترس عقرب ها و جوندگان نمی تواند بخوابد. او گفت که او اجازه نداد فرزندانش چادر را ترک کنند، زیرا می ترسید از آلودگی و پشه ها بیمار شوند.

او گفت: ما نمی توانیم بوی فاضلاب را تحمل کنیم. “او ما را می کشد.”

تجزیه مراقبت های اولیه

سازمان ملل تخمین می زند که نزدیک به 70 درصد از تاسیسات آب و فاضلاب غزه در اثر بمباران شدید اسرائیل تخریب یا آسیب دیده است. این شامل تمام پنج تصفیه خانه فاضلاب در منطقه، و همچنین کارخانه های نمک زدایی، ایستگاه های پمپاژ فاضلاب، چاه ها و مخازن است.

مقامات می گویند که کارکنانی که زمانی سیستم های آب و فاضلاب شهر را مدیریت می کردند آواره و تعدادی کشته شده اند. شهر غزه گفت، در این ماه، حمله اسرائیل به شهر غزه، پنج کارمند دولتی را که مشغول تعمیر چاه‌های آب بودند، کشت.

امدادگران می گویند که با وجود کمبود کارکنان و تجهیزات آسیب دیده، برخی از کارخانه های نمک زدایی و پمپ های فاضلاب در حال کار هستند، اما کار آنها به دلیل کمبود سوخت با مشکل مواجه شده است.

تحقیقات سازمان ملل در مورد دو اردوگاه چادری در دیرالبلاح در اوایل ژوئن نشان داد که مصرف روزانه مردم در آنجا – از جمله نوشیدن، شستشو و پخت و پز – کمتر از دو لیتر (حدود 67 اونس) است که بسیار کمتر از میزان توصیه شده 15 لیتر در روز است. .

COGAT گفت که در حال هماهنگی با سازمان ملل برای تعمیر تاسیسات فاضلاب و سیستم آب غزه است. اسرائیل سه خط لوله آب باز کرده است که روزانه «میلیون ها لیتر» آب به غزه پمپاژ می کند.

اما مردم اغلب ساعت ها در صف می ایستند تا آب آشامیدنی را از کامیون های باربری تهیه کنند و آنچه را که می توانند برای خانواده خود حمل کنند. به دلیل کمبود آب، خانواده ها اغلب خود را با آب کثیف شستشو می دهند.

دالول گفت که این هفته در صف یک فروشنده آب ایستاده بود. ما متوجه شدیم که آب شور، آلوده و پر از میکروب است. ما کرم ها را در آب پیدا کردیم. من آن را نوشیده بودم. من مشکلات گوارشی و اسهال داشتم و معده ام هنوز درد می کند.

سازمان بهداشت جهانی شیوع هپاتیت A را گزارش کرده است که منجر به گزارش 81700 مورد زردی – یک علامت رایج – تا اوایل ژوئن شده است. این بیماری عمدتاً زمانی گسترش می یابد که افراد غیر آلوده آب یا غذای آلوده به مدفوع مصرف کنند.

از آنجایی که تصفیه خانه های فاضلاب تعطیل شده اند، فاضلاب خام به زمین نفوذ می کند یا به مدیترانه پمپاژ می شود، جایی که جزر و مد به سمت شمال به سمت اسرائیل حرکت می کند.

رز از آژانس آوارگان فلسطینی سازمان ملل گفت: «اگر شرایط آب نامناسب و آب‌های زیرزمینی آلوده در غزه وجود داشته باشد، این یک مشکل برای اسرائیل است. این امر اسرائیل را بر آن داشته تا اقداماتی را برای بهبود وضعیت در گذشته انجام دهد.»

COGAT گفت که برای “بهبود فرآیندهای مدیریت زباله” کار می کند و در حال بررسی پیشنهادات برای ایجاد مکان های دفن زباله جدید و اجازه دادن به کامیون های حمل زباله بیشتر به غزه است.

زباله ها را کجا بگذاریم؟

ابو شادی آفانا 62 ساله که با پای برهنه در خیابانی در کمپ پناهندگان نصیرات ایستاده بود، انبوه زباله های کنار خود را با “آبشار” مقایسه کرد. او گفت که کامیون ها به ریختن زباله ها ادامه می دهند، حتی اگر خانواده ها در چادرهای اطراف زندگی می کردند.

آفانا می گوید: «کسی نیست که به ما چادر، غذا یا نوشیدنی بدهد و بدتر از آن، ما در زباله زندگی می کنیم. زباله ها حشراتی را جذب می کنند که او هرگز در غزه ندیده است – حشرات کوچکی که به پوست او می چسبند. وقتی دراز می کشد، می گوید، انگار دارند «صورتش را می خورند».

تقریباً هیچ مکان دیگری وجود ندارد که بتوان زباله ها را در آنجا برد. با تسلط ارتش اسرائیل بر منطقه حائل به عرض یک کیلومتر در امتداد مرز غزه، دو محل دفن زباله بزرگ در شرق شهرهای خان یونس و شهر غزه برای دسترسی بسته شد.

در غیاب آنها، دفن زباله های غیررسمی شکل گرفته است. فلسطینی‌های آواره که در حال تمام شدن گزینه‌های سرپناه هستند، می‌گویند که چاره‌ای جز ایجاد چادر در نزدیکی انبوه زباله‌ها ندارند.

تصاویر ماهواره‌ای از آزمایشگاه‌های سیاره که توسط آسوشیتدپرس تجزیه و تحلیل شد نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد حجم یک محل دفن زباله غیررسمی در خان یونس که پس از 7 اکتبر پدیدار شد، از ژانویه دو برابر شده است. از زمان تخلیه رفح، یک شهر چادری در اطراف محل دفن زباله ایجاد شده است و فلسطینی ها در میان انبوه زباله زندگی می کنند.

ترس از وبا

پزشکان در نوار غزه نگران هستند که ممکن است یک اپیدمی وبا وجود داشته باشد.

جوآن پری، دکتری که برای پزشکان بدون مرز در جنوب نوار غزه کار می‌کند، می‌گوید: «محصور، کمبود آب، گرما، وضعیت بهداشتی ضعیف – اینها شرایط ابتلا به وبا هستند.

او گفت که اکثر بیماران از بیماری ها یا عفونت های ناشی از بهداشت نامناسب رنج می برند. گال، بیماری های گوارشی و بثورات پوستی شایع هستند. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، از زمان آغاز جنگ، بیش از 485000 مورد اسهال گزارش شده است.

«وقتی به بیمارستان می‌رویم و داروی ضد اسهال می‌خواهیم، ​​به ما می‌گویند که در دسترس نیست. الحرکالی می‌گوید، سپس بیرون می‌روم تا آنها را در خارج از بیمارستان بخرم. “اما من پول را از کجا بیاورم؟”

COGAT می گوید که تحویل واکسن ها و تجهیزات پزشکی را هماهنگ می کند و روزانه با مقامات بهداشتی در غزه در تماس است. COGAT “از هیچ گزارش معتبر و تایید شده ای از بیماری های غیر معمول که بیماری های ویروسی نیستند، آگاه نیست.”

از آنجایی که تلاش ها برای دستیابی به آتش بس بین اسرائیل و حماس متوقف شده است، دلول می گوید که امیدش را از دست داده است که کمک در راه است.

“من 21 ساله هستم. من باید زندگی ام را شروع کنم.» “الان من فقط جلوی سطل زباله زندگی می کنم.”

———

فرانکل از اورشلیم گزارش داد. جک جفری، روزنامه نگاران AP در رام الله، کرانه باختری، و مایکل بیسکر در واشنگتن در این گزارش مشارکت داشتند.