کاراکاس، ونزوئلا (AP) – آینده ونزوئلا در خطر است. رأی دهندگان روز یکشنبه تصمیم خواهند گرفت که آیا نیکلاس مادورو را که دوره 11 ساله وی با بحران همراه بود، دوباره انتخاب کنند یا به مخالفان فرصت دهند تا به وعده خود عمل کنند و سیاست های حزب حاکم را که باعث فروپاشی اقتصادی شد، معکوس کنند. میلیون ها نفر مجبور به مهاجرت شدند.
احزاب اپوزیسیون از هم پاشیده تاریخی پشت یک نامزد واحد متحد شده اند. این بدان معناست که حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا با بزرگترین چالش خود در دهه های اخیر در انتخابات ریاست جمهوری مواجه است.
رقبای مادورو دیپلمات سابق ادموندو گونزالس اوروتیا، که نماینده اپوزیسیون در حال ظهور است، و هشت نامزد دیگر هستند. حامیان مادورو و گونزالس روز پنجشنبه پایان فصل رسمی مبارزات انتخاباتی را با تظاهرات گسترده در کاراکاس پایتخت برگزار کردند.
مادورو و متحدانش به طور سنتی با ممانعت از حضور مخالفان خود در انتخابات و به تصویر کشیدن آنها به عنوان نخبگان غیر قابل لمس در اتحاد با قدرت های خارجی، با چالش ها مقابله می کنند. اما این بار حزب حاکم به پلتفرم وحدت، ائتلاف احزاب اصلی مخالف، اجازه می دهد تا در انتخابات شرکت کنند.
توافقی که به ائتلاف اپوزیسیون اجازه می داد در انتخابات شرکت کند، مادورو را از تحریم های فلج کننده اقتصادی ایالات متحده تسکین داد. اما این مهلت فقط مدت کوتاهی به طول انجامید. دولت پرزیدنت جو بایدن با استناد به سرکوب فزاینده مخالفان واقعی و مورد نظر دولت، از جمله ممانعت از نامزدی ماریا کورینا ماچادو، رهبر مخالفان، تحریم ها را دوباره اعمال کرد.
در اینجا می توانید هر آنچه را که باید در مورد انتخابات ریاست جمهوری آتی در ونزوئلا بدانید را بیابید.
کاندیدای مخالف کیست؟
نام مورد بحث در این رقابت در برگه رای نیست: ماریا کورینا ماچادو. این قانونگذار سابق در سال 2023 به عنوان ستاره اپوزیسیون ظاهر شد و خلأ باقیمانده از فرار نسل قبلی رهبران مخالف به تبعید را پر کرد. حملات اصولی او به فساد و سوءمدیریت در دولت، میلیون ها ونزوئلایی را متقاعد کرد تا در انتخابات مقدماتی مخالفان در ماه اکتبر به او رای دهند.
اما دولت مادورو انتخابات مقدماتی را غیرقانونی اعلام کرد و تحقیقات جنایی را علیه برخی از سازمان دهندگان آن آغاز کرد. از آن زمان تاکنون حکم بازداشت تعدادی از حامیان ماچادو و دستگیری برخی از همکاران او صادر شده است. بالاترین دادگاه این کشور تصمیم مبنی بر عدم اجازه رای دادن به آنها را تایید کرد.
با این وجود، او به مبارزات انتخاباتی خود ادامه داد و تجمعاتی را در سراسر کشور برگزار کرد و ممنوعیت نامزدی خود را به نمادی از ضایع شدن حقوق و تحقیرهایی تبدیل کرد که بسیاری از رای دهندگان بیش از یک دهه احساس می کردند.
او از سفیر سابق ادموندو گونزالس اوروتیا، که هرگز منصب دولتی نداشته است، حمایت می کند و از این طریق به اتحاد مخالفان تقسیم شده کمک می کند.
آنها با هم بر سر وعده اصلاحات اقتصادی برای جذب میلیون ها ونزوئلایی که از زمان ریاست جمهوری مادورو در سال 2013 مهاجرت کرده اند، مبارزه می کنند.
گونزالس فعالیت دیپلماتیک خود را در اواخر دهه 1970 به عنوان مشاور سفیر ونزوئلا در ایالات متحده آغاز کرد. او به بلژیک و السالوادور منصوب شد و به عنوان سفیر کاراکاس در الجزایر خدمت کرد. او اخیراً در دوران ریاست جمهوری هوگو چاوز که در سال 1999 آغاز شد، سفیر آرژانتین بود.
اخیراً، گونزالس به عنوان مشاور روابط بین الملل کار می کرد و یک اثر تاریخی در مورد ونزوئلا در طول جنگ جهانی دوم نوشت.
چرا رئیس جمهور فعلی مشکل دارد؟
محبوبیت مادورو به دلیل بحران اقتصادی ناشی از کاهش قیمت نفت، فساد و سوء مدیریت دولت به شدت کاهش یافته است.
مادورو هنوز می‌تواند روی کادری از حامیان سرسخت، به اصطلاح چاویستاها، که شامل میلیون‌ها کارمند دولتی و دیگرانی است که کسب‌وکار یا شغلشان به دولت وابسته است، حساب کند. اما توانایی حزب او برای استفاده از دسترسی به برنامه های اجتماعی برای جلب رأی مردم در بحبوحه ضعف اقتصادی کاهش یافته است.
او وارث هوگو چاوز، یک سوسیالیست محبوب است که دولت رفاه ونزوئلا را در حالی که با ایالات متحده اختلاف داشت، گسترش داد.
چاوز از سرطان رنج می برد و مادورو را شخصاً پس از مرگش به عنوان رئیس جمهور موقت منصوب کرد. او در مارس 2013 به قدرت رسید و در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه بعد با اندکی پیروز شد که به دلیل مرگ استادش آغاز شد.
مادورو در سال 2018 در انتخاباتی که عموماً به عنوان یک شوخی تلقی می شد، مجدداً انتخاب شد. دولت او محبوب ترین احزاب و سیاستمداران اپوزیسیون ونزوئلا را از مشارکت منع کرد و در غیاب شرایط برابر، اپوزیسیون از رای دهندگان خواست انتخابات را تحریم کنند.
این گرایش اقتدارگرایانه بخشی از منطق تحریم های اقتصادی آمریکا بود که صنعت حیاتی نفت کشور را فلج کرد.
چه کسی رای خواهد داد؟
بیش از 21 میلیون ونزوئلایی برای رای دادن ثبت نام کرده اند، اما انتظار می رود خروج بیش از 7.7 میلیون نفر به دلیل بحران جاری – از جمله حدود چهار میلیون رای دهنده – باعث کاهش تعداد رای دهندگان بالقوه به حدود 17 میلیون نفر شود.
هیچ الزامی برای رای دادن وجود ندارد.
قانون ونزوئلا به مردم اجازه رای دادن در خارج از کشور را می دهد، اما در این انتخابات تنها حدود 69000 رای دهنده شرایط رای دادن خود را در سفارتخانه ها یا کنسولگری ها رعایت کردند. الزامات پرهزینه و وقت گیر ثبت نام دولتی، کمبود اطلاعات و مدرک اجباری اقامت قانونی در کشور میزبان، بسیاری از مهاجران را از ثبت نام برای رای دادن منصرف کرد.
ونزوئلایی‌ها در ایالات متحده با یک مانع غیرقابل عبور روبرو هستند: کنسولگری‌هایی که شهروندان خارج از کشور معمولاً در آن رأی می‌دهند، به دلیل قطع روابط دیپلماتیک کاراکاس و واشنگتن پس از انتخاب مجدد مادورو در سال 2018، بسته هستند.
انتخابات در چه شرایطی برگزار می شود؟
انتخابات ریاست جمهوری آزادتر و عادلانه تر در سال گذشته ممکن شد، زمانی که دولت مادورو موافقت کرد با ائتلاف پلتفرم وحدت مورد حمایت ایالات متحده برای بهبود شرایط انتخابات در اکتبر 2023 همکاری کند. توافق بر سر شرایط انتخابات به دولت مادورو تخفیف گسترده ای از تحریم های اقتصادی ایالات متحده بر بخش های نفت، گاز و معدن این ایالت داد.
اما چند روز بعد، مقامات انتخابات مقدماتی مخالفان را غیرقانونی اعلام کردند و شروع به صدور حکم بازداشت و دستگیری فعالان حقوق بشر، روزنامه نگاران و اعضای مخالف کردند.
یک هیئت تحت حمایت سازمان ملل که در حال بررسی موارد نقض حقوق بشر در ونزوئلا است، گزارش داده است که دولت سرکوب خود علیه منتقدان و مخالفان را در آستانه انتخابات افزایش داده است. افراد آسیب دیده در معرض بازداشت، نظارت، تهدید، کمپین های افتراآمیز و رسیدگی های جنایی خودسرانه قرار دارند.
دولت همچنین از کنترل خود بر رسانه ها، تامین سوخت کشور، شبکه برق و سایر زیرساخت ها استفاده کرد تا دامنه کمپین ماچادو-گونزالس را محدود کند.
سرکوب فزاینده مخالفان دولت بایدن را در اوایل سال جاری به پایان رساندن لغو تحریم ها که در ماه اکتبر اعطا شده بود، سوق داد. ___
پوشش AP از آمریکای لاتین و کارائیب را در https://apnews.com/hub/latin-america دنبال کنید