خوتیو، اوکراین (AP) – با وجود محدودیت‌های مربوط به جنگ، اوکراینی‌ها شب نیمه تابستان را با جشنواره‌هایی که شامل رقص‌های محلی وحشی، تزئینات گل و پریدن از روی آتش می‌شد، جشن گرفتند.
جشنواره ایوانا کوپالا یکشنبه در حالی برگزار شد که اوکراینی ها وارد سومین تابستان جنگی خود می شوند. در کیف و سایر شهرها به طور منظم قطع برق و منع رفت و آمد شبانه وجود دارد.
با یک ساعت رانندگی در جنوب پایتخت، چندین هزار نفر در جشنواره تابستانی شرکت کردند، بسیاری از آنها پیراهن‌ها و لباس‌های گلدوزی شده با نقش‌های سنتی به تن داشتند.
کاترینا هارنیک با پیچاندن شاخه‌های نرم به دور برگ‌ها و گل‌ها، تاج گل‌هایی برای خود و دوستانش ساخت.
هارنیک، ساکن کیف، گفت که از شرکت در یک گردهمایی نادر در فضای باز خوشحال است.
«مردم همیشه از دور هم جمع شدن لذت می برند. و در چنین مواقعی، زمانی که این جنگ وحشتناک در جریان است، ما هنوز به فرصتی برای دور هم جمع شدن و ارتباط نیاز داریم.
هارنیک گفت که جشن امسال برای اوکراینی ها معنای خاصی دارد زیرا کشور و هویت آنها در خطر است.
او گفت: «یکی از مهم‌ترین سلاح‌هایی که روسیه در این جنگ از آن استفاده می‌کند، تخریب فرهنگ اوکراینی ما است.
او گفت: “به همین دلیل مهم است که ما سنت های خود را به یاد داشته باشیم، میراث خود را فراموش نکنیم و اجازه ندهیم کسی آن را از ما بگیرد.”
بسیاری از اوکراینی ها برای اطلاع از خطر حملات موشکی و پهپادهای روسیه، اپلیکیشن حمله هوایی را روی تلفن های خود نصب کرده اند. در همان زمان، آنها مصمم به چسبیدن به زندگی عادی هستند: پر کردن کافه‌ها و شرکت در رویدادهای سرپوشیده زنده، از جمله کنسرت‌ها، نمایش‌های استندآپ کمدی و نمایش‌های سیرک کودکان. ژنراتورها در هنگام قطع برق وارد می شوند.
مردان زیر 60 سال به دلیل محدودیت های خدمت اجباری نمی توانند اوکراین را ترک کنند، اما بسیاری هنوز در مورد برنامه های تعطیلات خود پس از جنگ صحبت می کنند.
جشنواره ایوانا کوپالا شبیه جشن های شب سنت جان یا سن خوان در بسیاری از کشورهای غربی است – تلفیقی از آتش، آب و طبیعت که سنت های بت پرستی را با تقویم مسیحی ترکیب می کند.
جشنواره یکشنبه در خارج از کیف در یک پارک فرهنگی ملی برگزار شد که آسیاب‌های بادی، خانه‌های کاهگلی و دیگر ساختمان‌های سنتی پس از برچیدن و انتقال از تمام مناطق اوکراین بازسازی شدند.
نوجوانان در حالی که به صورت دایره ای در اطراف آتش با موسیقی ویولن و باگ می رقصیدند، می خندیدند.
زوج‌ها دست در دست هم از روی شعله‌های آتش پریدند، برخی بعداً به دلیل درد مچ پا مجبور شدند توسط امدادگران درمان شوند.
مدیر پارک محلی، اوکسانا پویاکه، گفت که برای مردم مهم است که نگرانی های روزمره خود را فراموش کنند، بلکه هویت آنها نیز تقویت شود.
او گفت: «مردم می توانند در یک کافه، یک رستوران یا در خانه استراحت کنند. اما اینجا، با هم در یک جامعه بزرگ، احساس می‌کنند که متعلق به مردمی هستند که در حال حاضر برای هویت خود می‌جنگند.»
——
Dmytro Zhyhinas و Anton Shtuka کمک کردند.