کیو، اوکراین – هتل اوکراین به مدت شش دهه ریاست کیف را بر عهده داشته است و شاهد برخی از لحظات مهم در تاریخ اخیر اوکراین بوده است.
جمعیت در میدان مقابل هتل 14 طبقه تجمع کردند تا سقوط اتحاد جماهیر شوروی را جشن بگیرند. قیام های مردمی در این میدان که بعدها میدان استقلال نام گرفت، رهبران اوکراین را سرنگون کرد. امروز، پرچم‌های آبی و زرد، چمن‌زارهای نزدیک هتل را تزئین می‌کنند که یادبود قربانیان بسیاری در جنگ بین اوکراین و روسیه است.
اکنون هتل اوکراین به حراج گذاشته شده است. این بخشی از تلاش برای فروختن دارایی‌های بزرگ دولتی برای تأمین مالی ارتش و تحریک اقتصادی است که از یک جنگ شدید آسیب دیده است که خزانه‌های دولت را خالی کرده است. قیمت اولیه هتل اوکراین 25 میلیون دلار است.
از تابستان امسال، دولت حدود 20 شرکت دولتی از جمله هتل اوکراین، یک مرکز خرید بزرگ در کیف پایتخت اوکراین و چندین شرکت معدنی و شیمیایی را به حراج خواهد گذاشت.
تهاجم خصوصی سازی دو هدف اصلی دارد: جمع آوری پول برای بودجه دولتی که در سال جاری 5 میلیارد دلار برای هزینه های نظامی کمتر است، و تقویت اقتصاد در حال تضعیف اوکراین از طریق سرمایه گذاری هایی که سیاستمداران امیدوارند این کشور در طول زمان مستقل تر شود.
اولکسی سوبولف، معاون وزیر اقتصاد اوکراین در مصاحبه ای گفت: «بودجه قرمز است. ما باید راه‌های دیگری برای به دست آوردن پول برای حفظ وضعیت اقتصاد کلان، کمک به ارتش و پیروزی در این جنگ علیه روسیه پیدا کنیم.»
با این حال، خصوصی سازی تنها فراتر از یک محدوده محدود است و چالش های مهمی را برای کشور در حال جنگ ایجاد می کند. بسیاری از شهروندان می ترسند که فروش ممکن است در معرض فساد گسترده در اوکراین باشد.
ایوگن بارانوف، مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری کیف دراگون کپیتال، گفت خصوصی سازی تنها در صورتی می تواند کارساز باشد که دولت «به عنوان یک فروشنده مسئول عمل کند و بتواند تضمین ها و غرامت را به خریداران بالقوه ارائه دهد».
دولت از ترس اینکه این درگیری می تواند سرمایه گذاران را منصرف کند، هدف متوسطی را برای فروش حداقل 100 میلیون دلار دارایی در سال جاری در نظر گرفته است. با این حال، در مقایسه با میلیاردها بسته کمک نظامی از سوی متحدان غربی، این مبلغ رقت انگیزی است.
سیاستمداران و کارشناسان اوکراینی اذعان دارند که با توجه به خطرات درگیری، این دارایی ها احتمالا با قیمت های پایین تری نسبت به قبل از جنگ فروخته خواهد شد. با این حال، آنها امیدوارند که خصوصی‌سازی‌ها نه تنها با جذب سرمایه‌گذاری بیشتر، بلکه ایجاد شغل و درآمد مالیاتی بیشتر به تحریک اقتصاد کمک کند. آنها می گویند وضعیت فوری است.
مایکل لوکاشنکو، شریک در شرکت حقوقی Aequo که به شرکت‌ها در خصوص خصوصی‌سازی مشاوره می‌دهد، گفت: «دولت فوراً به پول نیاز دارد. اگر الان نفروشیم و پول جمع کنیم، به زودی چیزی برای فروش باقی نمی‌ماند، زیرا املاک یا نابود می‌شوند یا اشغال می‌شوند.»
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، اوکراین وارث بسیاری از شرکت های دولتی ضعیف و دارای بدهی سنگین شد. امروز حدود 3100 شرکت دارد که طبق آمار رسمی، کمتر از نیمی از آنها هنوز در حال فعالیت هستند و تنها 15 درصد آنها سود می برند.
سال گذشته، پنج شرکت کم سود بیش از 50 میلیون دلار برای ایالت هزینه کردند. ویتالی کووال، رئیس صندوق املاک دولتی اوکراین که مدیریت شرکت‌های دولتی را بر عهده دارد، در مصاحبه‌ای اخیر در دفتر مرکزی صندوق در کیف گفت: «این سطح از هزینه‌ها غیرقابل قبول است، به ویژه در زمان جنگ، زمانی که همه هزینه‌ها باید به دقت کنترل شوند. .
روی دیوار دفتر او نقشه ای از اوکراین با پین هایی بود که نشان دهنده حدود 30 کارخانه تقطیر دولتی بود. کووال گفت که تنها چهار مورد از آنها عملیاتی هستند. او گفت که هدف این است که همه پین ها را برداریم.
کوال گفت که او و صندوق املاک دولتی خصوصی سازی ها را در کنفرانسی در برلین این هفته با تمرکز بر بهبود اقتصادی اوکراین ترویج کردند.
کوال، یک پیمانکار سابق ساخت و ساز و حمل و نقل، گفت که شرکت های دولتی را به عنوان “محلی برای فساد و سایر فعالیت های غیرقانونی” می بیند. صندوق او در حال حاضر در حال انجام «تریاژ» است تا مشخص کند کدام شرکت‌ها باید خصوصی، انحلال یا تحت کنترل دولت رها شوند. او گفت: «خصوصی سازی مترادف با پاکسازی است.
هدف نهایی دولت حفظ کنترل تنها 100 شرکت است.
کوال گفت که اوکراین در حال حاضر سلاح کافی برای جلوگیری از تخریب یا تصرف کارخانه هایش توسط روسیه ندارد. بنابراین، باید به سرعت دارایی‌های خود را بفروشد تا «پوسته‌ها و سامانه‌های دفاع هوایی بیشتری» بخرد که بتواند از آن محافظت کند.
او گفت: «سرمایه‌گذاری چند هزار دلاری در سهام شل امروز عاقلانه‌تر از خطر افتادن دارایی‌ها به دست روسیه در آینده است.
اقتصاددانان می‌گویند که تلاش‌های قبلی خصوصی‌سازی اغلب نادرست بود. دارایی های کلان به قیمت ارزان به دست الیگارش ها می رسید یا به دلیل شرایط نامساعد بازار و اختلافات قانونی بر سر پرداخت بدهی های شرکت ها سال ها به تعویق می افتاد.
دولت می گوید سیستم مزایده روند را شفاف تر می کند. با این حال، باید دید که آیا اختلافات بدهی می تواند با موفقیت حل شود یا خیر.
یکی از بزرگترین دارایی هایی که برای فروش گذاشته شده است، شرکت معدن و شیمی یونایتد، معروف به UMCC، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان تیتانیوم در جهان است، فلزی که در هواپیما و ایمپلنت های پزشکی استفاده می شود. با این حال، سه حراج قبل از جنگ به دلیل کمبود پیشنهاد دهندگان به دلیل همه‌گیری و تهدید حمله روسیه لغو شد.
دولت اوکراین اکنون امیدوار است که چهارمین حراجی که برای پاییز برنامه ریزی شده است، واقعاً برگزار شود. ویتالی استروکوف، شریک مدیر BDO اوکراین، شرکت مالی که به دولت در مورد فروش UMCC مشاوره می دهد، گفت که هفت سرمایه گذار قبلاً به فروش ابراز علاقه کرده اند که انتظار می رود شروع آن از حدود 100 میلیون دلار باشد.
بسیاری از مردم در کیف احساسات متفاوتی در مورد فشار خصوصی سازی دارند. برخی با اشاره به واحد پول اوکراین گفتند که “هر گریونیا برای حمایت از تلاش جنگ مهم است”. اما آنها همچنین از فساد احتمالی ابراز نگرانی کردند.
اولها کالینیچنکو 36 ساله که اخیراً در رستوران هتل اوکراین صبحانه خورده و از منظره میدان استقلال با گنبدهای طلایی کلیساهای جامع بین افق ساختمان‌های دوران شوروی پراکنده شده است، می‌گوید: «پول‌ها کجا می‌رود، هیچ‌کس نمی‌داند. در حال ظهور
کالینیچنکو گفت که این هتل جایگاه ویژه ای در قلب او دارد زیرا محل نبردهای زیادی بر سر حاکمیت اوکراین بوده است.
من خودم در جریان انقلاب میدان اینجا بودم. بسیاری از داوطلبان در هتل اوکراین اقامت داشتند.
آلا شوریوا، که بیش از 30 سال در این هتل کار کرده است، گفت که به یاد دارد چگونه پلیس ضدشورش اوکراین با خشونت مردم را در جریان انقلاب میدان پراکنده کرد. تک تیراندازها نیز از پشت بام هتل به سوی جمعیت شلیک کردند.
شوریوا با یادآوری اینکه چگونه لابی هتل به یک بیمارستان موقت تبدیل شد و کف سنگ مرمر به خون آغشته شد، گفت: «در راهرو صدای شلیک گلوله و فریادهای دیوانه وار شنیدم که شروع به آوردن کشته ها و مجروحان کردند.
کوال گفت که هتل 1 میلیون دلار بدهی انباشته کرده است و دولت نباید آن را به دلیل سابقه آن نگه دارد. او گفت که بسیاری از شرکت های دوران شوروی اکنون “یادگار گذشته” هستند. “امروز ما باید از این میراث جدا شویم.”
بارانوف گفت که به ویژه مشتاق جذب سرمایه گذاران خارجی “برای نشان دادن اینکه سرمایه گذاری خصوصی حتی در زمان جنگ نیز امکان پذیر است.”
با این حال، سیاستمداران و اقتصاددانان اوکراینی اذعان دارند که با توجه به شرایط زمان جنگ، جذب سرمایه گذار دشوار خواهد بود.
در ماه آوریل، موشک های روسی یک نیروگاه متعلق به Centrenergo را منهدم کردند، یکی از شرکت هایی که اوکراین می خواست خصوصی کند. بارانوف گفت: «اکنون چیز زیادی برای فروش باقی نمانده است.